zondag 27 oktober 2013

Quiz




Normaliter doe ik mijn best om een leuke blog te schrijven en zit u als lezer heerlijk achterover. Die rollen moeten we maar eens omdraaien deze keer. Onderstaand treft u een quiz aan met vragen en een paar uitspraken die ik voor de voeten geworpen krijg van mijn kroost. Aan u de uitdaging om het antwoord te vinden dat ik heb gegeven. De antwoorden staan in willekeurige volgorde onder de vragen: u hoeft alleen maar de juiste cijfer/letter combinatie door te mailen. Onder de goede inzenders wordt een fles Aurelius van het huis Kovacevic verloot (geen grap, dat ga ik echt doen). De quiz staat niet onder onafhankelijk toezicht en minderjarigen mogen ook meedingen naar de prijs (hehehe). Wederhelft en kroost zijn uitgesloten en over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden.
Doe uw best!

 Dagelijkse vragen
1.    Mam, waar is mijn rechter voetbalschoen?
2.    Mam, wanneer komt pappa thuis?
3.    Mam, wat eten we vanavond?
4.    Mam, ik heb honger!
5.    Mam, eten we nu alweer bladeren?
6.    Mam, mag ik op de computer?

Verontrustende vragen
7.    Mam, wat ligt er achter het heelal?
8.    Mam, zijn belangrijke mensen ook meer waard als andere mensen?
9.    Mam, bestaat God echt? 
10.  Mam, waarom heb jij zoveel rimpels!
11.  Mam, waarom rook jij?
12.  Mam, hoe bereken ik de inhoud van een cylinder?
13.  Mam, is dat echt waar van die piemel en die plasser, dat is toch smerig!
14.  Mam, Pappa en jij hebben het toch maar twee keer gedaan?
15.  Mam, jij bent toch voor de tweede wereldoorlog geboren?

Lief en leed
16.  Mam, hoe word je gelukkig?
17.  Mam, je bent de allerliefste moeder.
18.  Rotmoeder! Ik haat je!
19.  Mam, ik hou van je. 
20.  Mam, Lola zit me te pesten!
21.  Mam, Bing heeft me geslagen!

Antwoorden
a. Lekker.
b. Die krijg je vanzelf als ouder.
c. Dat is rucola, schat.
d. Goh, dan heeft hij daar vast een reden voor.
e. Als ik dat zou weten dan zou ik op een hele goede universiteit werken en niet in de file staan op weg naar voetbal.
f. Mensen zijn alleen belangrijk en waardevol als ze voor jou iets betekenen.
g. Dat weet niemand, daarom geloven mensen ook, ze weten het niet zeker. 
h. In de gang, achter de kist in de groene plastic tas waar ook je vieze sokken al twee weken liggen te beschimmelen.
i. Mmm, wat wil je?
j. Ik haat ook veel van jou, schat.
k. Ehh, vraag dat maar aan pappa.
l. Je meent het! Wat een rotzus heb jij!
m. Als hij is uitgeborreld, ehh ik bedoel uitgewerkt.
n. Geloof me, dat wil je niet weten.
o. Ja schat, het is volstrekt normaal dat je dat vies vindt, niet teveel aan denken.
p. Ik ook van jou.
q. Mooi dan kun je een appel pakken.
r. Zeg, wil jij onterfd worden?
s. Door blij te zijn met jezelf en goed te zijn voor anderen.
t. Omdat het opvoeden van kinderen zeer stressvol is.
u. Als je je kamer hebt opgeruimd, je tas hebt uitgepakt en je huiswerk hebt gemaakt.


zondag 13 oktober 2013

Ontrouw



Hij had al enige tijd een vriendin waar hij soms een nachtje bleef slapen. Leuk vond ik dat niet maar je moet elkaar de vrijheid gunnen nietwaar? Bloedmooi was ze, slank, blond, spontaan, niet te amicaal en ongeveer dezelfde leeftijd. Zij kon hem makkelijk aan, was natuurlijk veel sluwer dan hij. Kennelijk was 1 liefje niet genoeg of was hij gefrustreerd dat zij hem de baas was. Sinds de zomer hing hij bij elke vrouw de macho uit. Duidelijk op zoek naar aandacht. Gênant was het iedere keer; de manier waarop hij zijn rug rechtte zodat hij net een stukje groter leek, de wijdopen ogen alsof hij nog nooit zoiets moois had gezien en het allerergste, de totale desinteresse voor mij. Lucht was ik voor hem, niets meer. Nu ik het heft in eigen hand heb genomen lijken die ontmoetingen bijna komisch maar toen had ik er slapeloze nachten van. Er moest iets gebeuren, ik ben tolerant maar ook ik heb mijn grenzen en eigenwaarde!

Achter zijn rug om zocht ik hulp en het advies was glashelder en onvermijdelijk. Ik maakte een afspraak en lokte hem twee weken later onder valse voorwendselen de kleine winkel annex behandelruimte binnen. Hij rook onraad maar nu was het mijn beurt, had ik het voor het zeggen. Onder het lispelen van zoetgevooisde woordjes ging de naald in zijn lijf. Hij wankelde, trok zich terug naar de dichte deur maar zwak als hij was kreeg hij die niet meer geopend. Zijn ogen werden mistig, hij trilde en vocht hij tegen zijn lot. Nog een prik dan maar. Nu wist hij dat zijn strijd gestreden was. Hij zakte ineen, de ogen nauwelijks geopend. Een laatste vragende, bijna smekende blik en toen was hij helemaal weg.

Twee uur later was hij weer bij. De ingreep was geslaagd. Ze hadden hem vastgebonden en toen hij bibberend opstond zag ik een veeg bloed op de vloer. Een felle steek van schuld in mijn buikstreek. Had ik misschien toch niet....Nee dit was het beste! Ik had hem al vaak gecorrigeerd maar wie niet luisteren wil moet maar voelen. De bezwering hielp niet: zijn smekende ogen stonden op mijn netvlies gebrand, zouden niet meer verdwijnen. Hoewel hij nauwelijks bij bewustzijn was, begroette hij me als zijn redder. Weg hier!

Weg van de prutsers die hem zijn mannelijkheid hadden ontnomen.