Een mens
moet er zo nu en dan eens uit zonder wederhelft en nageslacht. Het zijn
schatten hoor maar voor alle partijen is het erg verstandig om eens even niet bij
elkaar te zijn. Manlief leert hoe het ook alweer was om 24/7 voor kinderen te
zorgen, het kroost leert dat de dagelijkse routine ook anders kan en ik vind
het geen probleem om onbekommerd wijntjes te drinken met naasten die een geheel
ander leven leiden.
Hoogste tijd dus voor een weekend Rome want daar ben ik tot
mijn grote schande nog nooit geweest. Het gezelschap bestond uit kleine zus,
grote vriendin en een maatje van zuslief. De laatste was half Italiaans en
bovendien gezegend met een groot organisatorisch talent. Voor mensen met een
oriëntatievermogen
van een dronken kip zoals ik, erg handig. Na de kennismaking onder het genot
van wat hapjes en een glaasje Prosecco togen we naar een nabijgelegen tentje
waar we na nog meer alcoholische versnaperingen allerlei meer of minder gênante ontboezemingen met
elkaar deelden. Het 14 jarige Vlaamse pubertje dat naast ons zat heeft er nog
nachtmerries van. Dat patroon bleef zich trouwens herhalen: iedere
keer als wij in een intiem gesprek verzeild raakten bleken er Nederlandstaligen
naast ons te zitten.
Na een
fors aantal reizen over de verschillende continenten heb ik een innerlijke
checklist ontwikkeld voor mijn vakantiebestemmingen:
•
De
temperatuur moet bij voorkeur tussen de 20-30 graden liggen.
•
Het
is cultureel en/of qua natuur interessant.
•
Er
is lekker gevarieerd eten en alcohol (bvk wijn)
•
Het
leven dient zich grotendeels buitenshuis af te spelen en is het liefst wat
chaotisch
•
De
mensen zijn er hoffelijk en hulpvaardig en de mannelijke helft appetijtelijk om
te zien.
Nu
begrijpt u waarom alles ten noorden van Nederland afvalt alsmede een fors
aantal Arabische landen. Italië daarentegen voldoet aan al de voorwaarden. Rome bleek daar
nog een keer de overtreffende trap van. Je loopt er voortdurend op en tussen de
geschiedenis, het aantal musea, palazzo's, beeldhouwwerken, kerken, opgravingen
houdt niet op. We hebben ons vooral gericht op de topattracties en dat viel
niet tegen. Behalve dan dat ik niet zou adviseren om als heiden en
grote-menigte-hater Vaticaanstad te bezoeken op zondagochtend.
Onze
bezoekjes en wandelingen hebben we afgewisseld met veel eten en drinken.
Eindelijk eens wat anders dan een variatie op worst, kool en wortel want dat is
de voornaamste winterkost in Servië. Bovendien is uitgebreid tafelen het beste smeermiddel
voor goede gesprekken en voor het eerst sinds maanden kon het weer gewoon
buiten op een terras! Jammer dat na een lange mooie dag in de zon de verkeerde
sleutel in mijn tas bleek te zitten waardoor we dreigden de nacht op straat te
moeten doorbrengen.
Maar goed, daarvoor heb je familie....
