Rome

Een mens moet er zo nu en dan eens uit zonder wederhelft en nageslacht. Het zijn schatten hoor maar voor alle partijen is het erg verstandig om eens even niet bij elkaar te zijn. Manlief leert hoe het ook alweer was om 24/7 voor kinderen te zorgen, het kroost leert dat de dagelijkse routine ook anders kan en ik vind het geen probleem om onbekommerd wijntjes te drinken met naasten die een geheel ander leven leiden. 

Hoogste tijd dus voor een weekend Rome want daar ben ik tot mijn grote schande nog nooit geweest. Het gezelschap bestond uit kleine zus, grote vriendin en een maatje van zuslief. De laatste was half Italiaans en bovendien gezegend met een groot organisatorisch talent. Voor mensen met een oriëntatievermogen van een dronken kip zoals ik, erg handig. Na de kennismaking onder het genot van wat hapjes en een glaasje Prosecco togen we naar een nabijgelegen tentje waar we na nog meer alcoholische versnaperingen allerlei meer of minder gênante ontboezemingen met elkaar deelden. Het 14 jarige Vlaamse pubertje dat naast ons zat heeft er nog nachtmerries van. Dat patroon bleef zich trouwens herhalen: iedere keer als wij in een intiem gesprek verzeild raakten bleken er Nederlandstaligen naast ons te zitten.

Na een fors aantal reizen over de verschillende continenten heb ik een innerlijke checklist ontwikkeld voor mijn vakantiebestemmingen:

•   De temperatuur moet bij voorkeur tussen de 20-30 graden liggen.

•   Het is cultureel en/of qua natuur interessant.

•   Er is lekker gevarieerd eten en alcohol (bvk wijn)

•   Het leven dient zich grotendeels buitenshuis af te spelen en is het liefst wat chaotisch

•   De mensen zijn er hoffelijk en hulpvaardig en de mannelijke helft appetijtelijk om te zien.

Nu begrijpt u waarom alles ten noorden van Nederland afvalt alsmede een fors aantal Arabische landen. Italië daarentegen voldoet aan al de voorwaarden. Rome bleek daar nog een keer de overtreffende trap van. Je loopt er voortdurend op en tussen de geschiedenis, het aantal musea, palazzo's, beeldhouwwerken, kerken, opgravingen houdt niet op. We hebben ons vooral gericht op de topattracties en dat viel niet tegen. Behalve dan dat ik niet zou adviseren om als heiden en grote-menigte-hater Vaticaanstad te bezoeken op zondagochtend.

Onze bezoekjes en wandelingen hebben we afgewisseld met veel eten en drinken. Eindelijk eens wat anders dan een variatie op worst, kool en wortel want dat is de voornaamste winterkost in Servië. Bovendien is uitgebreid tafelen het beste smeermiddel voor goede gesprekken en voor het eerst sinds maanden kon het weer gewoon buiten op een terras! Jammer dat na een lange mooie dag in de zon de verkeerde sleutel in mijn tas bleek te zitten waardoor we dreigden de nacht op straat te moeten doorbrengen. 

Maar goed, daarvoor heb je familie....