Pubers

Twee pubers uit Kiev hebben we op bezoek. Dat zit zo: zoonlief doet mee aan 'Knowledge Bowl'. Dat is een kennisquiz op zijn school waar hij iedere week trouw voor oefent. Helaas met enige achterstand op de rest van het team omdat hij van Amerikaanse politiek of gedichten geen kaas heeft gegeten. Aan het eind van het trimester wordt er een toernooi gehouden tussen 6 internationale scholen uit midden en Oost-Europa. Dit keer in Belgrado met zes deelnemende steden: Budapest, Zagreb, Warschau, Helsinki, Kiev en Belgrado. Dat feestje duurt twee dagen en dus voorzien wij nu twee ' 6th graders' van onderdak en een voedzame maaltijd. Ik heb inmiddels het 1 en ander over pubergedrag geleerd, doe er uw voordeel mee:

•   Met stip op 1. Het is geen enkel probleem om urenlang achter een beeldscherm te zitten en dat alleen te verlaten voor de inname van drank/eten en het ledigen van de blaas.

•   De mannelijke variant van pubers gaat zweten en riekt na al die uren beeldscherm in een luchtdichte kamer verre van aangenaam. Douchen daarentegen wordt alleen gedaan als de druk stevig wordt opgevoerd en er gedreigd wordt met een beeldschermverbod.

•   Desondanks weten ze wel alle hoofdsteden van de wereld, behalve die van Bhutan.

•   Meiden zijn een vorm van buitenaards leven dat zo spoedig mogelijk van deze planeet verwijderd dient te worden.

•   Alles is 'Epic' (= gaaf, mooi) of 'Gross' (= afschuwelijk, lelijk).

Ik heb inmiddels ook alle tijd gehad om ze te observeren want ze zijn hier inmiddels 4 dagen. In hun “hometown” is zo'n onwaarschijnlijke hoeveelheid sneeuw gevallen dat hun de noodtoestand is uitgeroepen. (Voor de lezers in Nederland die zich beklagen: zoek in youtube op 'snow' en 'Kiev' en je krijgt meteen een geweldige oppepper, het kan namelijk altijd nog erger). De gasten wekken niet de indruk het heel vreselijk te vinden. Juichend werd de mededeling dat de vlucht geannuleerd was ontvangen. Ik kreeg een dodelijke blik toegeworpen toen ik kort daarna voorstelde om even met hun ouders te skypen. Volledig ingeburgerd verhangen ze hun tijd op de bank, zuchten diep als ze iets krijgen voorgeschoteld wat op groenten lijkt en plagen ze dochterlief als ware het hun eigen zusje.

Toch zijn er subtiele verschillen in hun gedrag. Zo stond 1 van de jeugdigen nadat hij zijn bord geleegd had, doodleuk op terwijl de anderen nog volop aan het tafelen waren. Toen hij de volgende ochtend verzuchtte dat hij in drie jaar niet zo lekker had ontbeten, kregen we enige argwaan. Navraag leerde inderdaad dat de maaltijd normaliter alleen voor een kijkdoos werd genuttigd en dat ontbijt bestond uit een haastig bord 'cereals'. Nu moet ik erbij zeggen dat hij op een andere wijze de volle aandacht van zijn ouders kreeg. Hij had een spelcomputer, laptop, nieuwste modelletje mobiele telefoon en een peperdure koptelefoon mee op zijn schooltripje. Zijn ipad had hij maar thuisgelaten.

Dan maar ouderwets....