"Hé,
Ben je nu al terug, heb je niet nog een biertje gepakt na de wedstrijd?".
"Nou, de wedstrijd is gestaakt. Er vloog een drone met
de vlag van Groot Albanië het
stadium in en toen brak de hel los"
Wederhelft gaat zitten, schudt zijn hoofd en vertelt. Bij
gebrek aan televisie, kijken we op verschillende Servische websites. Touché;
de Albanezen hebben met deze creatieve actie de Serviërs in het diepst van hun ziel geraakt. De lokale
media ontploffen van woede en verontwaardiging, zeker nadat de broer van de
Albanese premier wordt opgepakt maar later noodgedwongen weer vrijgelaten.
Wederhelft zijn werk bestaat uit het ondersteunen van de
krijgsmachten van Servië, Bosnië en Montenegro. Dat heeft niets te
maken met het introduceren van nieuwe legerspeeltjes maar alles met het aanmoedigen van transparant en
verantwoordelijk gedrag. Niet makkelijk want militairen houden over het
algemeen niet van pottenkijkers en betweters, zeker niet als je nog gevochten
hebt tegen voormalige landgenoten.
Hij is dus wel wat gewend als het gaat om Balkan emoties
maar nu zit hij gebogen op de bank en schudt mismoedig zijn hoofd. Met de drone is zijn hoop weggevlogen. Hardop vraagt hij zich af of het ooit nog goed komt in de
regio. De stuitende actie en de vernietigende mix van testosteron, werkloosheid
en nationalisme bij 25.000 supporters hebben hem duidelijk een knauw
gegeven.
Twee weken later kijk ik naar DWDD. Ik zie een student met
zijn professor. De student heeft een 10 voor zijn afstudeerproject gekregen.
Een staaltje technisch vernuft in de vorm van een ambulance drone die op gps
naar een patient kan vliegen en waarmee middels een camera eerste hulp kan
worden geboden. Er zit zelfs een defibrillator op. Hij heeft geen patent
aangevraagd want hij hoeft er geen geld mee verdienen. Als anderen dit idee
verder willen ontwikkelen dan juicht hij dat van harte toe.
Tsja, je kunt de techniek ook op een andere manier gebruiken.
Tsja, je kunt de techniek ook op een andere manier gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten