Plastic

Servië is in potentie een prachtig land met als parel in de kroon Belgrado. Helaas zijn er een aantal zaken die het zicht verhinderen op de schoonheid van stad en land. Allereerst is daar de geflipte architect die in verschillende ex-communistische landen heeft rondgewaard. Hij bepaalde dat "het volk" het best gebaat was bij eenvormige, troosteloze, betonnen flats. De Bijlmerbajes is een toonbeeld van architectonische vernieuwing vergeleken met een aantal woonkazernes hier. Er zijn een heleboel prachtige gebouwen in de stad maar die dateren vrijwel zonder uitzondering van voor de communistische periode. Sindsdien zijn ze trouwens, op een aantal overheidsgebouwen na, ook niet meer onderhouden. 

Een andere doorn in mijn oog is het zwerfvuil. Ieder trottoir, park, straat tot het kleinste landweggetje aan toe wordt ontsierd door achteloos achtergelaten vuil. Dagelijks stroomt een heel leger aan schoonmakers en zigeuners door de stad om het op te ruimen en te kijken wat nog bruikbaar is. Hoe komt het dat mensen niet zuinig zijn op hun omgeving? Laatst nog zag ik een auto ter waarde van een modaal Nederlands jaarinkomen stoppen voor een container. Het raam ging open en er verscheen een hand die een plastic zak met half gegeten lunch in een boog richting de container gooide. Helaas belandde het er niet in maar zeker twee meter ernaast. Dat deerde niet, het raam sloot zich weer en met een flinke stoot gas schoot de bolide er vandoor. Toen ik stopte om het er alsnog in te werpen werd ik meelijwekkend nagekeken door een voorbijganger.

Een belangrijk deel van het vuil wordt gevormd door plastic tasjes. Iedere winkel is voorzien van een ruime voorraad en de regel is dat boodschappen in zoveel mogelijk plastic tasjes gestopt worden. Inmiddels heb ik dus mijn eigen tassen en dat leidt tot vreemde blikken. Als ik op de fiets ben bijvoorbeeld en alles in een net iets te klein rugtasje prop. De woorden "bez kesa" waren naast "Dobar Dan" en "Pivo" de eerste Servische woorden die ik twee jaar geleden heb geleerd. Gelukkig wordt mijn ergernis en zorg gedeeld door een aantal anderen. 1 daarvan nam het initiatief om er niet alleen zelf iets aan te doen maar wat koppen bij elkaar te steken. Het plan is om een duurzame shopper te introduceren via een aantal grote supermarktketens hier. Niet gehinderd door enige kennis van zaken maar wel gewapend met ergernis over zoveel verspilling zijn we dus nu aan te onderzoeken hoe een eind te maken aan de plastic terreur. Mocht u ervaring of informatie hebben over een soortgelijk initiatief (in Nederland en elders) dan horen we dat graag!