Verkiezingen

Ook hier hebben deze week verkiezingen plaatsgevonden, geen gemeentelijke maar echte landelijke. In tegenstelling tot Nederland heeft de grootste centrumrechtse partij nog meer zetels gewonnen en zijn de liberalen en nationalistische partijen weggestemd. De eerste tekenen zijn gunstig, het pad naar de EU toetreding wordt voortgezet en er vinden geen overhaaste reacties plaats naar aanleiding van de inname van de Krim (dat wordt hier nauwlettend gevolgd vanwege Kosovo: een Servische provincie vinden ze hier). Als klap op de vuurpijl is er een hele grote drugsbaas gearresteerd die de afgelopen jaren ongestoord zijn gang kon gaan.

Als ik dat deel met een aantal Serviërs om mij heen word ik hartelijk uitgelachen om zoveel naïviteit. Ze hebben natuurlijk gelijk want de onderliggende gewoonten en gebruiken zijn in het geheel niet veranderd.

Zo wordt het hier als zeer wenselijk en volstrekt normaal gezien om vrienden en familie mee laten profiteren van eigen gewin. De baantjesjagers staan in de rij nu de kaarten in de politiek weer zijn geschud. Dat gaat niet alleen om bestuurlijke topfuncties (zoals bv de directeur van de nationale bank) maar ook om de baas van het plaatselijke zwembad. Relaties gaan boven professionaliteit. Het gevolg is een verschrikkelijke verwaarlozing van talent en een lachwekkende hoeveelheid bureaucratie. De nieuwe Steve Jobs komt hier niet verder dan zijn garage.

Maar laten we eerlijk zijn, het is niet alleen een ver-van-mijn-bed show; in Nederland had een directeur van een woningbouwvereniging een Maserati als auto van de zaak en zet het electoraat van een Limburgs stadje een corrupte politicus weer op het pluche. Tsja, ik had het natuurlijk kunnen weten als antropoloog:

"Culture eats (political) strategy for breakfast".