Verjaardag

Mijn kroost wordt nog niet gehinderd door maatschappelijk correct gedrag. Toen wij in Belgrado  kwamen wonen stelden ze voortdurend misplaatste vragen. "Waarom rookt iedereen hier"? Als je een bomvol café binnenkomt met cliëntele louter bestaand uit kaalhoofdige heren in camouflagepak. Of, na nauwkeurige bestudering van een langbenige dame in een hele kleine lift, "Is die mevrouw haar rok vergeten aan te trekken"? Ik ben heel blij dat geen hond ons verstaat hier en dat we dus onbeperkt kunnen kletsen over de rest van de wereld.

Na een paar weken verbazing maakte zoonlief de bovenstaande tekening. Het is een voorspelling hoe mijn wederhelft eruit ziet na 4 jaar Servië. Hij is ongeschoren, heeft een sigaret tussen zijn lippen, een biertje in zijn hand en een heleboel rimpels. De buik moesten we erbij denken. Het is een akelig correct beeld want wederhelft heeft zijn alcoholconsumptie en rookgedrag inderdaad aangepast aan de lokale gewoonten en gebruiken. Sterker nog, hij is meer geassimileerd dan ik. Roekeloos dendert hij door het verkeer en netwerkt hij zich een slag in de rondte.

Gelukkig zijn een aantal zaken gelijk gebleven. Nog steeds vindt hij overal ter wereld de weg zonder het te vragen en heeft hij tenminste één 'project' lopen; een eufemisme voor een wielvoertuig dat heel was toen hij het aanschafte maar nu al maanddenlang in hoofdgroepen uiteen ligt. Daarover hebben we strakke afspraken gemaakt want als het aan hem ligt dan had hij zijn complete wagen- en motorpark van de afgelopen 24 jaar aangehouden. De regel is dat als er nieuwe wielen worden aangeschaft er een gelijk aantal (gemotoriseerde) wielen uitgaan. 

Vandaag wordt hij 48 en dat betekent dat hij al zijn halve leven zit opgescheept met een ietwat wereldvreemde en onhandige dame die heur haarkleur alle eer aan doet. Zo belde ze onlangs vanuit Breda naar Belgrado om hem de weg te vragen in zijn voormalige woonplaats (geen grap, echt gebeurd). Gisteren nog vond ze een heel handig schakelaartje in de auto (waarin ze al 9 jaar lang in rijdt) dat de spiegels automatisch laat inklappen; geen wonder dat het altijd zo moeizaam ging met de hand. 

Dat ons kroost nog steeds misplaatste vragen kan stellen bleek toen we zijn verjaardag bespraken:

"Mamma, was pappa nog knap toen jij hem leerde kennen?"

Hartelijk gefeliciteerd schat!