zondag 30 september 2012

Dr. Lilly




De school van mijn kroost is gezegend met een fulltime schooldokter, Dr. Lilly. Het laatste schooljaar hebben wij een innige band opgebouwd. Zij mailt mij gemiddeld twee keer per week. De eerste keer schrok ik me wild maar inmiddels raak ik gesteld op haar omschrijving van de kwetsuren van mijn kroost. Lees u even mee?

Please be informed that Bing has visited the school health office today.
Bing had an accident. He has fallen down the stairs during recess time when changing classrooms. He was holding plenty of books when he slipped and fell down.

Bing has hit the left lower leg shine bone.
Examination has shown bruised area without any injury to the bone.

Ice pack was applied and rest was given. Bing had an ice gel applied and supportive bandage.

Bing could walk normally and was fine.

Recommended is a follow up with a specialist in case that swelling appears.

As always I stand ready at your service.

Yours sincerly 

Dr. Lilly

De bovenstaande foto toont het resultaat na behandeling van Dr. Lilly. Nu denkt u misschien dat mijn zoon een dik blauw been heeft dat wekenlang ingetapet moet worden voordat hij er weer op kan lopen. Niets is minder waar kan ik u verzekeren. Mijn interpretatie van het ongeluk luidt als volgt:

Mijn zoon is zo onverstandig geweest om met een enorme stapel boeken een betonnen trap af te rennen. Daarbij is hij natuurlijk gevallen en na verwijdering van het indrukwekkende verband en de icegel vonden we twee met het blote oog nauwelijks zichtbare blauwe plekken.

Ook dochterlief laat zich regelmatig onder behandeling stellen. Bij buikpijn na het eten van een reusachtig stuk slagroomtaart bijvoorbeeld. Dat is namelijk een doodnormale Servische traktatie (De verantwoorde fruit-en groenteprikkers worden hier genadeloos uitgelachen). Bijkomend voordeel is dat ze tot wel een half uur van hun les missen als ze met thermometer of icepack zielig in het dokterskantoortje zitten. Ik vrees dat de Amerikaanse claimmentaliteit (want dat is de bron de minutieuze verslaglegging) niet opgewassen is tegen de Nederlandse geslepenheid van mijn kinders. Eindelijk krijgen ze echte aandacht en geen moeder die roept dat ze geen pleister gaat plakken op een minuscuul schrammetje of pas de thermometer/paracetamol tevoorschijn haalt als ze ijlend van koorts niet meer op hun benen kunnen staan.

Verdacht vaak bereikt mij het berichtje van Dr. Lilly net voor wiskundeles of een ander vak dat hun goedkeuring niet kan dragen. Toch behandelt ze iedere klacht even serieus. Daarnaast doet ze ook nog eens alle gehoor en zicht testen. Ieder kind op "lower school" komt aan het begin van het schooljaar thuis met een sticker op zijn shirt dat ze die dag gekeurd en goed bevonden zijn. Hoe doet ze dat met honderden kinderen als die van mij er al twee keer in de week zitten? Ik vrees dat ze een langere werkdag heeft dan menig CEO. Soms krijg ik haar berichtje pas lang na schooltijd. Het kroost heeft dan hun wonden al uitgebreid geshowd en zijn nog verontwaardigd ook als ik nog geen mailtje heb ontvangen daarover. Tot overmaat van ramp begreep ik gisteren dat ze "single parent" is. Toch maar eens even praten dus met mijn opdonders dat ze alleen bij een acute appendicitis of een open beenbreuk medische behandeling vragen... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten